Deze week gaf ik twee maal een training als acteur/trainer aan hulpverleners.
Casussen geïnventariseerd en aan de slag. Oefenen, doen, ervaren, inzichten verkrijgen.
Door mijn grote enthousiasme om mensen iets te leren, ging ik na verloop van tijd steeds meer theorie vertellen. Sterker nog ik draaide het om. Ik begon met de theorie en wilde daarna die methode inoefenen.
De groep had een hoop mitsen en maren en ik was hard aan het werk.
Na een pauze besloot ik terug te gaan naar de kern van mijn vak: gedrag neerzetten, de situatie naspelen en laten zien en vertellen wat voor effect het gedrag van de deelnemer op mij heeft.
Wauw! Wat een verschil! De betrokkenheid was zoveel groter, er was herkenning bij iedereen. Er waren prachtige tips van collega-deelnemers, die meteen werden meegenomen in het volgende rollenspel.
Wat heb ik toch een fantastisch vak!
Het rollenspel is nog waardevoller dan ik dacht.
Januari 2020